**ဘဝရဲ႕ ပန္းတိုင္သို႕ ေျခလွမ္း (၁၃) လွမ္း**

လူတုိင္းပင္ ဘဝတြင္ ေအာင္ျမင္လုိၾကသည္။ သုိ႔ရာတြင္ လူ တုိင္းသည္ပင္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္လွ်င္ ေအာင္ျမင္ႏုိင္သည္ ဟုဆုိလွ်င္ မယုံၾကည္ၾကေခ်။ အခ်ဳိ႕က “ဤဘဝတြင္ ေအာင္ျမင္မႈကုိ မရႏုိင္ေတာ့။ ေအာင္ျမင္မႈဟူသည္မွာ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆုိင္သည္”ဟု သေဘာထားကာ မေအာင္ျမင္ေသာ အေျခအေနတြင္ပင္ အညႊန္႔တုံးေန ေလေတာ့သည္။ အခ်ဳိ႕ကမူကား ေအာင္ျမင္မႈဟူသည္ ကံတရား အတုိင္းသာျဖစ္၍ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ယူႏုိင္ေသာ နည္းလမ္းမရွိဟု ယူဆၾကသည္။ နည္းလမ္းမ်ားကုိ ေဖာ္ထုတ္ေသာ အခါတြင္လည္း ဤနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ေအာင္ျမင္မႈကုိ ရယူ၍ မရႏုိင္ဟု နည္းလမ္းကုိ သံသယ ျဖစ္ေနၾကေလသည္။ အခ်ဳိ႕ကား နည္းလမ္းမ်ား
ကုိ ယုံၾကည္ၾကပါ၏။ သုိ႕ေသာ္ ထုိနည္းလမ္း မ်ားကုိ လုိက္နာ က်င့္သုံးရန္ ပ်င္းရိေနၾက၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သူတုိ႔က တျခား၊ နည္းလမ္းေတြက တျခား ျဖစ္ေန၏။

      ဤသုိ႔ေသာ သူမ်ားအတြက္ ဤေဆာင္းပါးသည္ မသက္ဆုိင္ပါ။ ဘဝတြင္ ေအာင္ျမင္မႈ အျဖာျဖာ ရရွိႏုိင္စရာ နည္းေကာင္းမ်ား ရွိပါက သိရွိလုိၿပီ သိရွိရေသာ အခါတြင္လည္း ထုိနည္းလမ္းမ်ားကုိ ႀကိဳးစား အားထုတ္၍ ေလ့က်င့္ပါမည္ဟု ဆုိေသာသူမ်ားႏွင့္ ဤေဆာင္းပါး သည္သက္ဆုိင္ပါသည္။

၁။ တိက်ေသာ ဦးတည္ခ်က္ရွိျခင္း

      ဘဝတြင္ အရြယ္က႑အလုိက္ ဦးတည္ခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိ ၾကရသည္။ ေက်ာင္းသားဘဝတြင္ စာေမးပြဲ ေအာင္ျမင္ရန္ ရည္ရြယ္ဦး တည္ရမည္ ျဖစ္ပါ၏။ ထုိ႔ေနာက္တြင္ ေကာင္းမြန္ေသာ အလုပ္အကိုင္ ရရွိေစရန္ ဦးတည္ရ၏။ ဤကဲ့သုိ႔ပင္ ဦးတည္ခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ အခါအားေလ်ာ္စြာ ထားရွိရသည္။ သုိ႔ေသာ္ အရြယ္ကုိ လုိက္၍ပါ ေျပာင္းလဲရ၏။ သုိ႔မဟုတ္တခု ျပည့္စုံမွတခု ေျပာင္းလဲရ၏။ တခ်ိန္တည္းတြင္ပင္ ဦးတည္ခ်က္ မ်ဳိးစုံကုိ မထားရပါ။ မည္သည့္ေနရာတြင္ ေအာင္ျမင္မႈ ရရွိသည္ကုိ တိတိက်က် သတ္မွတ္ထားရမည္။

၂။ ဦးတည္ခ်က္ဆီသုိ႔ ေရာက္ႏုိင္ေသာ လမ္းမ်ားကုိ ျပတ္သားစြာျမင္ထားျခင္း

      ဦးတည္ခ်က္ကုိ ရရွိထားၿပီဆုိလွ်င္ ထုိဦးတည္ခ်က္ဆီသုိ႔ ေရာက္ရန္လမ္းမ်ားကုိ ျပတ္သားစြာျမင္ထားရ မည္ျဖစ္၏။ ဥပမာ ဦးတည္ခ်က္သည္ စာေမးပြဲေအာင္ ျမင္မႈဆုိလွ်င္ စာေမးပြဲေအာင္ျမင္ေစမည့္ လမ္းမ်ားျဖစ္သည့္ (၁)ျပ႒ာန္းစာအုပ္ မ်ားကုိျပည့္စုံရမည္။ (၂) သင္ၾကားပုိ႔ခ်မႈမ်ားကုိ ျပည့္စုံစြာ လုိက္နာထားရမည္။ (၃)ျပ႒ာန္းစာ အုပ္မ်ားကုိ အေထာက္အကူ ျပဳသည့္ စာအုပ္စာတမ္းမ်ား ရွိရမည္။ (၄)စာက်က္ခ်ိန္ကုိ စံနစ္တက် သတ္မွတ္ထားရမည္ စသည္ျဖင့္စာ ရြက္တြင္ခ်၍ ေလ့လာသင္ပါ၏။ မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၊ ဆရာမ်ားႏွင့္ တုိင္ပင္၍ ျဖည့္စြက္သင့္၏။ ဤကဲ့သုိ႔ ဦးတည္ခ်က္ဆီသုိ႔ ေရာက္လာ ေသာလမ္းမ်ားကုိ ခ်၍ ေရးသားၿပီးၿပီ ဆုိလွ်င္ပင္ ေအာင္ျမင္မႈ လမ္းေပၚတြင္ ထက္ဝက္ခန္႔ က်ဳိးေနၿပီဟုပင္ ဆုိေလာက္ေပ၏။

၃။ ဇြဲသတၱိရုွိျခင္း။

      အခ်ဳိ႕ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားအတြက္ ေသေရာ ေၾကေရာ ဇြဲသတိၱမ်ဳိး မလုိပါ။ သုိ႔ရာတြင္ မည္သုိ႔ ေအာင္ျမင္မႈမ်ဳိး အတြက္ျဖစ္ပါေစ၊ မပ်က္မကြက္ ဆက္လက္ ႀကိဳးစားေနဖုိ႔ လုိအပ္ပါသည္။ အခက္အခဲေတြ႕လွ်င္ ေနာက္မတြန္႔ဘဲ ေက်ာ္လႊားရန္ ႀကိဳးစားျခင္းကုိ သတိၱဟုေခၚ၍ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ မပ်က္မကြက္ဆက္၍ ျပဳလုပ္ႀကိဳးစားျခင္းကုိ ဇြဲဟုေခၚရပါသည္။

၄။ အ႐ႈံးဘဝကုိလက္မခံလုိျခင္း

      “ေအာင္ျမင္မႈဆုိတာ ငါ့အတြက္မဟုတ္ပါဘူး” ဟူေသာ အ႐ႈံးဘဝတြင္ ေက်ာက္ခ်ေနလုိသည့္ စိတ္ထားမ်ဳိးကုိ လက္မခံထုိက္ပါ။ ထုိင္ေနလွ်င္ ခရီးလုံးဝ မတြင္ႏုိင္ပါ။ ထ၍ေလွ်ာက္လွ်င္ ပန္းတုိင္သုိ႔ခ်က္ ျခင္းမဟုတ္သည့္တုိင္ေအာင္ တလွမ္း, လွမ္းလွ်င္ ေစာေစာကထက္ တလွမ္းပုိ၍ နီးကပ္သြားသည္ ကုိေတာ့ မည္သူမဆုိ ဝန္ခံရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။

     စာကုိ ထာဝစဥ္ က်က္ေနရေသာအခါ (သုိ႔မဟုတ္)အလုပ္ကုိ ထာဝစဥ္ ဆက္တုိက္လုပ္ေန ရေသာအခါ ၿငီးေငြ႔သလုိျဖစ္ၿပီး ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ပဲ ငုတ္တုတ္ထုိင္ ေနလုိက္ခ်င္သည္။ ဤကိစၥကား သဘာဝ က်ပါ၏။ စိတ္ပင္ပန္းသြားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဤစိတ္ထားမ်ဳိးသည္ ခဏသာ ျဖစ္ရပါ၏။ ထုိအခါမ်ဳိးတြင္ က်က္လက္စစာ၊ လုပ္လက္ စအလုပ္ကုိ ခဏထား၍ ဘာမွမသက္ဆုိင္ေသာ စိတ္ပန္းေျဖစရာ တ ခုခုကုိ လႊဲေျပာင္းျပဳလုပ္ေပးရ၏။

     သဘာဝအားျဖင့္ ဆုိလွ်င္ စိတ္အားျပန္ျပည့္ လာလွ်င္ ၿငီးေငြ႔ေသာ စိတ္ထားသည္ ပေပ်ာက္၍ စိတ္ဓာတ္ ေတြျပန္တက္လာတတ္၏။ ယင္းသုိ႔ ျပန္တက္မလာ လွ်င္ကားသဘာဝ မဟုတ္ေတာ့၍ မိမိ၏ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္ကုိ ျပန္၍အာ႐ုံျပဳကာ ဇြဲသတၱိကုိ ျပန္ေမြးၿပီး လႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ သင့္ေပသည္။

၅။ လက္ရွိလုပ္ေနေသာအလုပ္ကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္လုပ္ ကုိင္ျခင္း။

      တခါတရံတြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ လက္ငင္း လုပ္ေနရေသာ အလုပ္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ရည္ရြယ္ ဦးတည္ခ်က္ႏွင့္ မည္သုိ႔မွ် မသက္ဆုိင္ဘဲလည္း ရွိတတ္သည္။ ထုိအခါ မ်ဳိးတြင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ လက္ငင္းလုပ္ ေနေသာအလုပ္ကုိ ၿပီးစလြယ္လုပ္ပစ္ လုိက္ခ်င္တတ္၏။ ဤအျမင္သည္ မွားယြင္းပါသည္။

     အတိတ္ ကာလသည္ ေလဟာျပင္ထဲသုိ႔က် ဆင္းေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါေလၿပီ။ အနာဂတ္ကာလ သည္လည္း မေရာက္လာေသး။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ တကယ္ထိေတြ႕ ေနရသည္မွာ မ်ားေသာ အားျဖင့္ က်ဥ္းေျမာင္းလွပါေသာ ပစၥဳပၸန္ ကာလပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္ကာလကုိ ေလးစားေသာ အားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ပစၥဳပၸန္ လက္ငင္းလုပ္ ေနေသာအလုပ္ကုိ (မိမိ ေအာင္ျမင္လုိေသာ လမ္းႏွင့္ ဘာမွ် မသက္ဆုိင္သည့္ တုိင္ေအာင္) ေလးေလးစားစားႏွင့္ ေကာင္းမြန္သပ္ရပ္စြာ လုပ္ကုိင္သင့္၏။

     အလုပ္ကသာလွ်င္ သင့္ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ မဆုိင္ဘဲ ရွိခ်င္ရွိမည္။ အေတြ႕အႀကံဳကမူ ဘဝေအာင္ျမင္မႈ အတြက္ သက္ဆုိင္သည္ခ်ည္း ျဖစ္ရာ ေကာင္းေသာ အေတြ႕အႀကံဳကုိ ရဖုိ႔ရန္ လုပ္သမွ် အလုပ္ကုိ ေကာင္းမြန္သပ္ရပ္စြာ လုပ္ကုိင္သင့္လွေပသည္။

၆။ စိတ္စူးစုိက္မႈရွိျခင္း

     အနားယူခ်ိန္တြင္ ျပည့္ျပည့္ဝဝ အနားယူပါ။ သုိ႔ရာတြင္ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္တြင္ကား စိတ္အာ႐ုံကုိ လုပ္ေနေသာ အလုပ္ထဲတြင္သာ စူးစုိက္ထားရွိရမည္။ အျခား မည္သည့္ေနရာသုိ႔မွ် စိတ္ဝင္စားမႈ မေရာက္သြားေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္၍ ျပဳလုပ္ေနဆဲ အလုပ္ထဲသုိ႔ တေပါက္ တည္းဦး၍ လႊြတ္ထားရပါလိမ့္မည္။

၇။ ပုိ၍သင့္ျမတ္သည္ဆုိလွ်င္ နည္းလမ္းသုိ႔မဟုတ္ဆုံးျဖတ္ ခ်က္မ်ားကုိေျပာင္းလဲႏုိင္ျခင္း

     လြယ္အိတ္ကုိလက္ဝဲဘက္ပခုံးတြင္ လြယ္ေသာအက်င့္ကုိ ၾကာရွည္ျပဳလုပ္ ထားမိၿပီဆုိလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ လက္ယာဘက္ပခုံး၌ လြယ္အိတ္ကုိလြယ္၍ မရေတာ့သလုိ ျဖစ္ၾကရ၏။ ထုိနည္းတူစြာပင္ အခ်ဳိ႕ေသာ နည္းလမ္းမ်ားကုိ ၾကာရွည္ လုပ္ကုိင္ခဲ့ၾကရာတြင္ အျခားေသာ နည္းလမ္းမ်ားကုိ မေျပာင္းရဲ၊ မေျပာင္း ခ်င္သလုိျဖစ္ၾကရ၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုိင္းျဖတ္ခ်က္မ်ားတြင္လည္း ထုိနည္းႏွယ္ျဖစ္ တတ္ၾကသည္။ စင္စစ္ေသာ္ကား ပုိ၍ေကာင္းမြန္ သင့္ေတာ္ေသာ နည္းလမ္း၊ ကုိယ့္အတြက္ အက်ဳိးရွိ ေစရမည့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ အသစ္မ်ားကုိ ေတြ႕လွ်င္ စိတ္က လုိလုိလားလားပင္ ေျပာင္းလဲပစ္ ႏုိင္ရပါမည္။ ေအာင္ျမင္မႈ သရဖူကုိ ေဆာင္းခဲ့ၾကသူမ်ားသည္ ပုိ၍ အက်ဳိးရွိစရာကုိ ျမင္လွ်င္ မိမိ နည္းလမ္းမ်ား၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကုိ ျပင္ဆင္လုိက္ၾကသည္ ခ်ည္းျဖစ္ပါသည္။

၈။ မိမိႏွင့္ပက္သက္၍ မေကာင္းေဝဖန္ခ်က္မ်ားကုိ အေလးေပး ဆင္ျခင္ျခင္း

     သာမန္အားျဖင့္ဆုိလွ်င္ မိမိကုိ မေကာင္းေဝဖန္လွ်င္ ဆတ္ဆတ္ခါ သြားတတ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း ေအာင္ျမင္မႈသည္ ခက္ခဲသည္ဟု ထင္စရာျဖစ္ေနသည္။ ေအာင္ျမင္လုိသူ သည္ကား မိမိကုိ မေကာင္းသျဖင့္ ေဝဖန္သံၾကားလွ်င္ ထုိေဝဖန္စကားကုိ အေလးေပး ဆင္ျခင္စဥ္းစား၏။ ေျပာသူသည္ မိမိကုိခ်စ္ခင္၍ ေျပာျခင္းေတာ့ဟုတ္ ခ်င္မွဟုတ္မည္။ မိမိကုိမုန္း၍လည္း ေျပာျခင္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မည္။ ဆင္ျခင္ရမည္ကား သူ႕စကားထဲတြင္ အမွတ္တရားပါသလား...။ ပါလွ်င္ မည္သည့္အရာ ဟူသည္ကုိ အေလးေပး စဥ္းစားရမည္။ ဤသုိ႔ျပဳလွ်င္ သင့္အတြက္ သင္ခန္းစာ ေသာ္လည္းေကာင္း ရမည္။ ေရွာင္ၾကည္ လွ်င္ ေအာင္ျမင္မႈရစရာ ပညာကုိလည္း ရမည္သာျဖစ္၏။ အေလးေပး ဆင္ျခင္ျခင္းျဖင့္ သင့္အတြက္ အက်ဳိးယုတ္စရာမရွိပါ။ ေဝဖန္ေသာ စကားထဲတြင္ အမွန္တရားမပါလွ်င္ကား သင့္အတြက္ တပူနာသြားၿပီ ဟုမွတ္ကာ မေကာင္းသျဖင့္ ေဝဖန္ခ်က္ကုိ ေမ့ပစ္၊ လ်စ္လ်ဴ႐ႈပစ္ လုိက္ရန္သာရွိပါသည္။

၉။ အခုအခံ၊ ေႏွာက္အယွက္မ်ားႏွင့္ႀကံဳရလွ်င္ ေအးခ်မ္းျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ျခင္း ျဖင့္ေနျခင္း

     ဘဝဟူသည္ ပန္းခင္းေသာလမ္း မဟုတ္ပါ။ အဖုအထစ္ ေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ႀကိဳးစားမႈေပါင္း မ်ားစြာျဖင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းရမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ ဘဝတြင္ေအာင္ျမင္ ေသာသူျဖစ္ေစ၊ မေအာင္ျမင္ေသာသူ ျဖစ္ေစ၊ အခုအခံ အေႏွာက္အယွက္မ်ား ကုိေတာ့ ႀကံဳႀကိဳက္ရသည္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ အေႏွာက္အယွက္မ်ားျဖင့္ ႀကံဳလွ်င္ စိတ္ကုိ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ျဖင့္ ေအးေဆးစြာ ထားရန္လုိ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ အခုအခံ၊ အေႏွာက္အယွက္ကုိ ဤကဲ့သုိ႔ ရင္ဆုိင္မွသာ ေက်ာ္လႊားႏုိင္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ မည္သုိ႔ ျဖစ္ရသည္ကုိ ဆင္ျခင္ၾကည့္လွ်င္ ကန္ေရျပင္သည္ လႈပ္ရွားသြားေသာ စိတ္၏မ်က္ႏွာျပင္တြင္ ျပတ္သားေသာ စိတ္ကူးမ်ား မေပၚေပါက္ႏိုင္ပါ။ စိတ္တည္ၿငိမ္ေနမွ ျပတ္သားေသာ စိတ္္ကူးမ်ားေပၚေပါက္ လာၿပီး အခုအခံ အေႏွာက္အယွက္မ်ားကုိ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ေလသည္။

     အခ်ဳိ႕မွာ စိတ္ကုိ မႏုိင္သျဖင့္ တည္ၿငိမ္ေစလုိေသာ္လည္း စိတ္က မတည္ၿငိမ္သည္ကုိ ေတြ႕ရတတ္၏။ ထုိအခ်ိန္မ်ဳိး တြင္ကားဟန္ အမူအရာကုိေရွးဦးစြာ ထိန္းေက်ာင္းရမည္။ အသက္ကုိမွန္မွန္ရွဴ၍ ကုိယ္အမူအရာအားျဖင့္ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးေအာင္ ျပဳမူရမည္ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ျပဳလုပ္ေပးလွ်င္ စိတ္သည္လည္း တည္ၿငိမ္ရန္ လြယ္ကူတတ္ပါ၏။

၁၀။ က်န္းမာေရးႏွင့္ျပည့္စုံျခင္း

     ဘဝေအာင္ျမင္မႈႏွင့္ က်န္းမာျခင္းသည္လည္း အေရးပါလွသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္လုိသူသည္ မိမိ၏ က်န္းမာေရးကုိသာမာန္ ထက္ေကာင္းေအာင္ ဂ႐ုစုိက္သင့္ပါသည္။ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားျပဳလုပ္ ေပးျခင္း၊ ႀကိဳတင္၍ မွီဝဲသင့္ေသာ ေဆးဝါးမ်ားကုိ မွီဝဲျခင္းျဖင့္ ဣရိယာ ပုတ္မွ်တေစျခင္း၊ အစားအေသာက္၊ အေနအထုိင္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညႊတ္ျခင္းသည္မ်ားကုိ ဂ႐ုစုိက္ လုပ္ေဆာင္ေပးသင့္၏။

၁၁။ အင္အားကုိျဖဳန္းတီးရာ မေရာက္ေအာင္ ခံစားမႈမ်ားကုိ ထိန္းသိမ္းျခင္း

     လူသည္သဘာဝအားျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာရွိလွ်င္ ေပ်ာ္ရႊင္ရပါမည္။ ဝမ္းနည္းစရာရွိလွ်င္ ဝမ္းနည္းပါမည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ စိတ္ဓာတ္ ခံစားမႈမ်ားသည္ သဘာဝအေလ်ာက္ ေပၚေပါက္၍ ခံစားမိၾကသည္ ခ်ည္းျဖစ္ပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ ျဖစ္သင့္သေလာက္သာ ျဖစ္ေစရပါမည္။ လုိသည္ထက္ ပုိ၍ ေပ်ာ္စရာကုိလည္း မရွာေဖြထုိက္ပါ။ လုိသည္ထက္ ပုိ၍ ဝမ္းနည္းစရာ မႀကံေဆာင္ထုိက္ပါ။ လုိသည္ထက္ပုိ၍ အမ်က္ထြက္ေအာင္ ဆြေပးမေနထုိက္ပါ။ အတုိခ်ဳပ္ ဆုိရလွ်င္ ေအာင္ျမင္လုိသူသည္ မိမိ၏စိတ္ခံစား မႈမ်ားကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ ေပးသင့္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ လူသည္ စိတ္ခံစားမႈကုိ ခံစားရာတြင္ ႐ုပ္အင္အား ကုန္ဆုံးရသည္ပင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ခံစားမႈကုိထိန္း၍ စိတ္ကုိ ၿငိမ္သက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးလွ်င္ အင္အားကုိ ေခၽြတာရာေရာက္ေပသည္။

၁၂။ အျပည့္အဝအနားယူတတ္ျခင္း

     လူတုိ႔သည္ အေတာ္ပင္ ရယ္စရာ ေကာင္းသည္။ အလုပ္ လုပ္ပါေသာ္လည္း စိတ္မပါ့တပါ လုပ္ၾကသည္။ ခုိခ်င္ကပ္ခ်င္ၾကသည္။ အနားယူေသာ အခါတြင္ကား စိတ္က အလုပ္ထဲ ေရာက္ခ်င္ ေရာက္ေနသည္။ ေလာကကုိ ေမြးျမဴ၍ အနားယူမႈကုိ ျပည့္ျပည့္ဝဝ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေခ်။ ေအာင္ျမင္မႈကုိ ရယူလုိသူသည္ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္တြင္ စိတ္ပါဝင္စားၿပီး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လုပ္တတ္ရသလုိပင္ အနားယူေသာ အခါတြင္လည္း ျပည့္ျပည့္ဝဝ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အနားယူတတ္ ရပါသည္။ ေျဖေလ်ာ့ ေခြလဲေလ်ာင္း၍ အနားယူခုိက္တြင္ လွပ သာယာေသာ ပန္းခ်ီကားမ်ားကုိ ၾကည့္ေနျခင္း၊ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ ရာမ်ားကုိ စိတ္ကူးျခင္းျဖင့္ ျပဳလုပ္ေပးရသည္။ ကစားျခင္း၊ အေပ်ာ္အပါး ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အလုပ္ကုိ လုံးဝ ေမ့ေလ်ာ့ ထားရမည္။ စိတ္အား၍ အနားယူခ်ိန္တြင္ အလုပ္အေၾကာင္းကုိ မစဥ္းစားဘဲ လုံးဝပစ္ပယ္ ထားရမည္။ ဤသုိ႔ ေနႏုိင္လွ်င္ ေအာင္ျမင္မႈ ႏွင့္နီးကပ္ လာေပၿပီ။

၁၃။ ေလာကႀကီးကုိ တုိးတက္ေကာင္းမြန္ေစၿပီး လူအမ်ားကုိ ေပ်ာ္ရႊင္ေစလုိ ေသာဆႏၵရွိျခင္း

     ေအာင္ျမင္ေနေသာ သူမ်ားကုိ ၾကည့္ပါ။ သူတုိ႔ဘာသာသူတုိ႔ ႀကိဳးစားလုပ္ ေဆာင္မႈမွာ ေလးပုံသုံးပုံ ပါရွိ၍ အျခားသူမ်ားက ဝိုင္းဝန္း ေဖးမကူညီၾကျခင္းက ေလးပုံတစ္ပုံ ပါရွိေလသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ဘဝတြင္ ေအာင္ျမင္ၾကသူမ်ားသည္ မိမိတုိ႔ႏွင့္ထိေတြ႕ေနရ ေသာ ေလာကႀကီးကုိ ပုိ၍ ေကာင္းမြန္ေစလုိေသာ ဆႏၵရွိၾကသည္။ ေလာကတြင္ ရွိၾကေသာလူမ်ား၏ စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ျဖစ္ေစလုိေသာ ဆႏၵရွိၾကသည္။ ဤကား တုိင္းျပည္တုိင္းက ေအာင္ျမင္သူတုိင္း တြင္ေတြ႕ရေသာ အခ်က္တခ်က္ျဖစ္ပါ၏။ သူတပါး၏ အက်ဳိးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေသာပုဂၢိဳလ္၏ အက်ဳိးကုိ သူတပါးက ဝုိင္း၍ ေဆာင္ရြက္ေပးသည္ကား သဘာဝနိယာမ တရားပင္တည္း။

     အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ေအာင္ျမင္စရာ အခ်က္(၁၃)ခ်က္ ကုိေသခ်ာစြာဖတ္ပါ။ ပုိ၍ သေဘာေပါက္ နားလည္ေအာင္ ခ်ဲ႕ထြင္၍ ေတြးေတာႀကံစည္ပါ။ ထုိအခ်က္မ်ားအနက္မွ ခ်က္ခ်င္း လုပ္ေဆာင္၍ ရသည္ကုိ ခ်က္ျခင္း လုပ္ေဆာင္ပါ။ ေရရွည္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ဆုိ သည့္အခ်က္မ်ားအတြက္ လုပ္ေဆာင္ရန္ စိတ္က ဆုံးျဖတ္ထားလုိက္ပါ။ အတတ္ႏုိင္ဆုံးကုိ အေကာင္းဆုံး ျပဳလုပ္ပါ။

     (၁၃)ခ်က္ထဲမွ (၃)ခ်က္ေလာက္စတင္၍ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ၿပီ ဆုိလွ်င္ကား က်န္ေသာ အခ်က္မ်ားသည္ အလုိလုိပင္ လုပ္၍ရလာေၾကာင္း ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ခရီးတြင္ ေပါက္ေရာက္လွေသာ ပန္းတုိင္သို႕ ေျခလွမ္းမ်ား အေၾကာင္းကုိ ေရးသားတင္ျပ အပ္ပါေတာ့သတည္း...။   ။

သက္လံု (အျပင္စီးမဂၢဇင္း)